Vandaag vertrekken we vanuit de Fint oasis riching Marrakech. We nemen één van de keukendames mee naar een familiefeest in Ourzazate. Ze bedankt ons hartelijk. Kleine moeite, groot plezier.

Vandaag slingeren we weer over de hoge Atlas. We waren even vergeten hoe prachtig deze route is qua landschappen. We kijken onze ogen weer uit! We leveren ons karretje weer in op de luchthaven, nemen een te dure taxi die ons op een verkeerde plek afzet. Bij het hotel lukt het niet om onze tickets uit te printen en na de heenvlucht weten we hoeveel dat kost. Dat willen jullie niet weten.Grrrr! De kids nemen een plons in het minizwembadje van Riad Fabiola. Maar we hebben nog steeds geen tickets! We proberen een cybercafe, proberen Ryanair te bereiken wat niet lukt vanuit Marokko, we mailen naar Ryanair,we bellen naar luchthaven waar mevrouw Ryanair geen printerof email heeft. Grrrr en nog wat andere krachttermen vliegen door de lucht. We printenalle foutmeldingen uit en mevrouw Ryanair belooft dat alles goed komt. Wij geloven daar geen barst van.

We gaan met eenk-gevoel op padmaar worden al snel meegezogen inde hectiek van Marrakech.De jongens willen een leren armbandje enLune een nieuwe zonnebril. We slenteren twee uurtjes door de souks, snoepen nog wat plakkerige Marokkaanse hapjes bij het bakkertje, banjeren over het Radima-nog-wat-pleintje, drinken een laatste jus d'orange bij Les Epices, vinden armbandjes en een roze-met-gekleurde-stippen-zonnebril, wimpelen verkopers met een glimlach af, onderhandelen over wat onnodige spullen en blijven ons vergapen aan de drukte.

Op de hoek van het Djem El Fnaa plein eten we ons buikje rond voor nog geen vijftien euro. Karin en de jongens banjeren voor een laatste keer over het plein vol met slangenbezweerders, muzikanten, waarzegsters, apenjongens, eetkraampjes, buikdanseressen. Onze benen kunnen niet meer. We drinken een allerlaatste versejus d'orange bij een kraampje en dan strompelen we over de drukkeRue Debachie - de straat waaralle locals hun dagelijkse inkopen doen - naar onze Riad. Onze Mats is gelukkig een geweldige TomTom.

We proberen nog één keerom de tickets te printen. Yes, gelukt. Tijdens het laatste kannetje 'hoge thee' zingt de muezzin voor de laatste keer. Onze vakantie zit er op. Morgen nog een laatste Marokkaans ontbijtje en dan met de taxi naar het vliegveld.

Marokko, wat een heerlijk land!Vriendelijke mensen, makkelijk te bereizen, mooie landschappen, fantastische hotelletjes, geweldig avontuur, heerlijk eten en heel veel kannetjes muntthee en bepakte ezeltjes!