Na een heerlijk ontbijtje bij Sawadi gaan we weer op pad. Dwars door de palmeraie over weggetjes die zijn gemaakt voor ezeltjes. Al hobbelend en bobbelend slingeren we richting Skoura. We zien ontelbaar veel palmen, vervallen kasbahs én veel locals met een boodschappentas. Op weg naar de wekelijkse markt. We vormen een kleurrijk lint door het groene landschap.

De markt willen we natuurlijk niet missen! Het is een grote markt waar van alles te koop is: afwasteiltjes, popcorn, kruiden, karrenvrachten knoflookbollen, fietsen, bergen kleren, oude hifi troep, eindeloos veel meloenen, etc. Een en al bedrijvigheid en drukte. En tussen dat gedruis vormen wij een grote bezienswaardigheid. We nemen de markt in ons op maar na een half uurtje hebben de kids het echt gezien.

Door de hammada (steenwoestijn) rijden we richting de Gorge (kloof) des Dades. Overal waar we gaan zien we ezeltjes én vrouwen met enorme ladingen gras sjouwen in deze hitte. Sowieso vinden we Marokko fascinerend authentiek. Drie uur vliegen en je bent echt in een compleet andere wereld. In Boulmalne les Dades kopen we twee grote, platte broden voor nog geen 20 cent per stuk. Met wat lachende koe, abrikozenjam en jus d'orange hebben we een heerlijke lunch.

Het begin van de Gorge des Dades is verrassend groen. Het landschap verandert geleidelijk. We stoppen bij gebergte dat veel weg heeft van een soort van grote vingers. Dorpjes, oases, steenwoestijn, hordes schoolkinderen. Na tig haarspeldbochten puffen we uit bij een restaurantje waar we over de vallei uit kunnen kijken. Daarna op zoek naar Kasbah de Mimi. Toevallig onze derde 'Topchoice by Lonely Planet' op rij; in een vorig levenwerkteKarinvast bij Lonely Planet.

De toegangsweg is een crime. We kijken om ons heen en zijn een beetje teleurgesteld. Dit kan niet wat zijn. Totdat de deur openzwaait. We staan in een klein paradijsje. Mimi is een hele hartelijke,gepensioneerde Franse vrouw. Ze heeft drie jaren hard gewerkt om haar paleisje op te knappen. Mimi is dol op tuinieren, interieurinrichting, koken en kunst. Dat zie je in ieder hoekje van haar kasbah. Haar tuin - midden in steenwoestijn - is echt fantastisch. Er schuifelen twee schildpadden rond. Er zijn meerdere zitjes - binnen en buiten - en allemaal even sfeervol met kussentjes, planten, kunst. Vanaf het zwembad overzie je de palmeraie, de rivier en de bergen. Het dagelijkse leven - hardwerkende mensen in het veld, vrouwen die de was doen bij de rivier, kinderen die met steentjes gooien - trekt zo dobberend in ons zwembadje aan ons voorbij.

Om een uur of zes gaan wij zelf een kijkje nemen in het piepkleine dorpje. Al snel lopen er kinderen met ons mee. Bij de rivier bouwen Mats en Tijmen samen met de andere kinderen een dammetje. Lune heeft al snel een vriendinnetje gevonden maar ze vindt het wel wat raar al die aandacht.

Halima heeftechtfantastischgekookt. Marokkaans met een Franse slag. Salade met rode bietjes, een heerlijke Marokkaanse hachee met aardappelpuree en toe zelfgemaakt ijs met abrikozen uit eigen boomgaard en dadelcake!