Deel twee van ons avontuur begint vandaag: we beginnen aan onze trip naar de woestijn. Met een nieuwe Renault Megane onder onze kont wurmen ons tussen taxi´s, ezeltjes, overbeladen vrachtwagens, karren met meloenen, marktgangers, scooters en zelfs een verdwaalde scootmobiel door. Geen idee wie voorrang heeft, geen idee wie waar rijdt, geen idee van welke kanten er nog meer verkeer kan komen. Maar na een paar kilometers hebben we prima wegen en is het verkeer rustig.

De weg met vele bochten over de Hoge Atlas richting Ouarzazate (spreek uit: Warzawat) is verrassend mooi. Rooie bergen met veel groene struikjes, palmen en cactussen. Mensen (lees: vrouwen) zijn hard aan het werk op het land of ze sjouwen brandhout. Mannen proberen prachtige felroodgekleurde kristallen aan de man te brengen. Wij hebben liever een colaatje of een verse jus. Gat in de markt, heren! Langzaam aan verandert de horizon in een bergachtig maanlandschap. Prachtig in al zijn lelijkheid.

We lunchen iets voorbij de top. En daar wacht ons - naast een heerlijke tajine en brochettes - de grootste verrassing en het echte hoogtepunt van vandaag. We hebben een nichtje gekregen. Dieze, welkom op de wereld! We hebben al de eerste foto´s mogen zien, wat een prachtig meisje. Jurgen, Annemiek, Jade, Julia vanuit Marokko van harte gefeliciteerd! Drie meisjes, wat een feest!

Wij rijden door en het landschap wordt steeds droger. Rode steenwoestijn met groene dotjes afgewisseld met kleine dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan. We rijden door tot Ait Ben Haddou. In de hitte werpen we vanaf de overkant van de droge rivier een blik op deze mooie en grote kasbahstad (een kasbah is een vierkant, uit rode klei opgebouwd, fortachtig gebouw waarbij er vaak meerdere aan elkaar zijn gebouwd). Een plaatje! Morgen gaan we de kasbah echt bezoeken. Lune wordt lieflijk belaagd door acht dames en hier is onze dame duidelijk niet van gediend.

We rijden nog een paar km door naar Tamdaght. Ook een gehuchtje dat bestaat uit aan elkaar gebouwde kasbahs. Midden in dit dorpje ligt kasbah Ellouze. Het is authentiek opgetrokken uit stro en een soort van rode klei. De kamers hebben een prachtig bamboeplafond in ruitvorm. Wij hebben de torensuite. Een grote woonkamer met aan beide kanten een slaapkamer. Poepiesjiek! Door het grote raam hebben we een prachtig uitzicht op de rode bergen en het groen van de oase. Deze kasbah heeft allerlei trappetjes en leuk ingerichte hoekjes en terrasjes. Erg knus! We nemen gauw een duik en blijven lekker lummelen totdat de zon zich achter de bergen verschuilt.

We maken een rondje door het dorp. Aan de overkant zijn kinderen aan het voetballen, de schapen zijn de naaste buren van ons zwembad en Lune heeft een nieuw vriendinnetje gevonden. Het begint een beetje onwennig en het is lastig om duidelijk te maken hoe je ´we maken een kringetje' speelt.

In het restaurant staan kikkererwtensalade en een enorme tajine klaar. Voor de culibeten: een tajine is een soort stoofschotel waarbij vlees of vis en groente worden gestapeld in een keramieken schaal-met-trechter-op-zijn-kop. In onze tajine zit vis, citroen, aardappels en groente. Na wat gepruttel vinden de kinderen het toch heerlijk! Als toetje hebben we een soort dadelcakepudding met verse dadels. Smullen!
Daarna is het hoppetee naar bed en morgen gezond weer op!

www.kasbahellouze.com